Çocukluğumun en güzel anılarında hep onun sesi vardı... Annemle uzun yollara çıkarken, arabanın radyosunda hep Volkan Konak çalardı. Şarkılarının her notası, yol boyunca uzanan manzaralara karışır, içimizi ısıtan bir huzur bırakırdı. Annem onu çok severdi, konserlerini kaçırmazdı. O günlerde Volkan Konak, bizim evimizin bir köşesinde hep vardı... Sesi mutfağımızdan, arabamızdan, yaz akşamları yazlığımızdan eksik olmazdı.
Küçük bir çocuktum ama annemin ona olan sevgisini fark edecek kadar büyüktüm. Bir doğum gününde harçlıklarımı biriktirip ona Volkan Konak’ın bir albümünü hediye etmiştim. Her yeri gezip o albümü bulmak için çabaladığımı çok iyi hatırlıyorum... O zaman albümler hem çok kıymetli hem de çok güzeldi. O günden sonra ben de Volkan Konak’ı sadece bir şarkıcı olarak değil, bizim evimizin bir parçası, olarak gördüm.
Sadece şarkı söyleyerek olmaz
Ama Volkan Konak sadece sesiyle değil, duruşuyla da büyüktü. O, sadece şarkı söyleyen biri değildi. Sanatçı olmak sadece eline mikrofonu alıp şarkı söylemekle olmaz. Gerçek sanatçı, topluma dokunan, insanların acılarına ses veren, haksızlık karşısında susmayandır. Volkan Konak işte böyle bir adamdı... tüm ülkenin yüreğine işleyen bir sestir onun sesi. Sadece şarkılarıyla değil, fikirleriyle de güçlüydü. Yeri geldiğinde dobra dobra konuşur, halkının derdini derdi bilirdi. O, bir sanatçının nasıl olması gerektiğini gösteren nadir insanlardan biriydi.
Güle güle büyük usta
Yıllar önce bir röportajında, “Bayram günlerinde ölümlere çok üzülüyorum” demiş... Ve şimdi, bir bayram günü, o büyük usta da bu dünyadan göçüp gitti. Hayat ne garip… Sanki kendi kaderini önceden hissetmiş gibi. Onun ani ölümü, sadece sevenlerini değil, onu yıllardır sesiyle yoldaşı bilen milyonları derinden yaraladı.
O gece arkadaşımla birlikte oturuyorduk. Volkan Konak’ın fenalaştığını öğrendiğimizde içimize garip bir sıkıntı düştü. “İnşallah bir şey olmaz” dedik ama Dakikalar içinde ölüm haberi geldi...
Bu yıl bir yıldız daha kaydı. Ülke gündemi zaten yeterince karanlıkken, içimizi aydınlatan bir ışık daha söndü. O, sadece bir sanatçı değildi o, çocukluğumun, , hayat yolculuğumuzun sesi, yoldaşıydı.
Yattığı yer incitmesin… Saygıyla, rahmetle, sevgiyle… Güle güle büyük usta.