Sıcaklardı, bayramdı tatildi derken biraz mecburiyetten biraz da koşullardan ara verdik. Lakin döndüm işte. Ama ne yalan söyleyim, bayramı bayram gibi, tatili de tatil gibi yaşayamadım. Karaburun bölgesinde gördüklerim, duyduklarım, öğrendiklerimden adeta çıldırdım. Öz yurdunda garip kalanlar arttıkça artıyor memlekette de kim duya kim anlaya? Konuşulanların hepsi fasarya… Fakirliğe güya dikkat çeken zengin muhalifler, tatile gidenlerin yoğunluğunu gösterip “fakirlik yok” diyen iktidar zenginleri, gündem diye önümüze konan arabın yalellileri ki ciddi sorgulamaya başladım, neden ısrarla oy veriyoruz, neden seçtiğimizi sanmaya devam ediyoruz? Lakin gariptir mesela bunca orman yangını sadece ah vah diye geçiştiriliyor. Çoğunun neden yakıldığı belliyken, iktidar da muhalefet de “mış gibi yapıyor”.
Bu hafta epey yüklü heybemden tek tek çıkarıp konuları anlatacağım size. Diyorum ya hep, benim derdim okunmak, izlenmek, dinlenmek değil, bir şekilde tarihe kayıt düşürmek.
İzmir Büyükşehir Başkanı Cemil Tugay’ın artık iyice dikkat çeken iletişimsizliği acaba hayra mı şerre mi alamet? Ya Yılmaz Özdil Özgür Özel tartışmasına ne demeli? Ya da Fener Rum Patriği imza attı mı atmadı mı diye çıkarılan gürültü.
Ama hangi sorun avaz avaz büyütülüyorsa, bilin ki o günlerde vatanın bir köşesinde bir şeyler “ham yapılıyordur”!
Kanmayın kandırılmayın bu sıcaklarda, kim olursanız olun ama olduğunuz gibi olun. Haydi bugünlük eyvallah.
