Okullar açıldı ancak masraflar gerçekten sarsıcı. Hani o gömleğimi satarım yine çocuğumu okuturum diyen babalar da satacak gömlek bile kalmadığı bir zamanda her şey ne yazık ki ateş pahası olunca bütçenin yine en daraldığı bir aydayız. Özel okulları hiç söylemiyorum bile. Ancak geleceğimiz, yarınlarımız çocuklarımızı okutmak belki de hiç bu kadar zor bir zamana denk gelmemişti.  Bugün defter, kalem fiyatları bir yana kıyafet, ayakkabı derken birçok ailenin büyük bütçesi buraya aktarıldı. Çantasını bile daha alamadık, kırtasiye malzemelerini tamamlayamadık hele bir kart dönsün dediğinizi duyar gibiyim. Çocuk sayısı iki ise bu söylediklerimi ikiyle daha fazlasıyla bir o kadarla çarpınca bilanço ortaya çıkıyor.

Birçok şeyden artırıp belki de borçlandığımız bu durumda elbette çocuklarımızdan bunun karşılığını beklemek hakkımız. Hemen elinden telefonu alıp, televizyonu  kapatıp eline kitap verip sonuçları görmek isteriz. Ama bu çok yanlış bir yöntem. Şimdi bendekilerde çok işe yarayan bir yöntemi sizinle paylaşmak istiyorum. Çocuğunuzun duyacağı şekilde başkalarına çocuğunuzun ders yapmadığını değil aksine 10 dakika bile çalışsa onu övün ve yeteri kadar ders çalıştığını hatta dersi ders de dinlediği için ev ödevlerinde de zorlanmadığını anlatın ve görün etkiyi... 

Özel okullarda durum nedir?

Özel okul zaten baştan bu masrafları kabullenmek gibi bir şey. Okul taksiti için pazarlık yapıyorsunuz ki eğitimin pazarlığı olmaz ama ticareti de olmamalı her neyse onu yaptınız bitmiyor ki. Yemek parası, kıyafet parası, kitap parası, kırtasiye parası derken bitmiyor tabi hele bir de servis kullanıyorsanız vay halinize. Eee orada da pazarlık yapılamıyor derken oldukça büyük bütçelere katlanmak zorunda kalıyorsunuz. Bizim zamanımızda en azından abiniz, ablanız varsa onun kıyafetlerini ya da ayakkabılarını  idareli kullanma diye bir şey vardı. Şimdi o zaman ki nesli olan anne babalar aman benim çocuğum bu zorluğu görmesin diye diye acaba gerçekten iyilik mi yapıyoruz evlatlarımıza zoru göstermeyerek yoksa biz de mi böyle yapmalıyız?

Çoğu evde çocuklara bize hiç bu yapılmadı hiç bunlar alınmadı ben hep abimin küçülen kıyafetleri ile büyüdüm örnekleri dönüyor. Şimdilerde hangi kanalı açarsanız açın her bir yerde okullar açılıyor diye kampanyalar var.
Ben onları hep bir milyoncular vardı ona benzetiyorum biraz. Aaa çok uygunmuş diyip daha fazla harcadığımızı bizzat yaşadım diyebilirim. Burada defter silgi daha uygunmuş diyip. Dur yanına da şunu alalım ya da bundan üç tane alalım uygunmuş diyip ihtiyaç fazlası bir ürünle kasaya gidip kesemizi kar ettireceğiz derken hepten zarar ettiğimizi de bilirim. Anne babaların okul açıldığında yüzünü gülümsetecek bir cümle bir şeyler yazmayı çok isterdim ancak bu yazımda pek mümkün olmadı. Yine de içinizi karartmak değil sonuçta kimin için çalışıyoruz? Tabii ki evlatlarımız için onlara feda olsun her şey.

Ama eğitim için herkes taşın altına elini koymalı. Bu da ancak daha etkili kampanyalarla olacak gibi görünüyor.
Allah hepimize güç versin. Çocuk okutmak lüks değil ihtiyaç yarınlarımız için kimin gücü yetiyorsa daha fazlasını yapmalı, yapmalı ki yarınlarımız olsun. Artık bu kadar masraf oldu demektense bunu konuşmak yerine başarılarını konuşmamız gerek. 

Kaliteli bir eğitim her çocuğun hakkı...