İzmir’in kalbinin attığı, çocukluğumuzun neşesi olan o renkli lunapark, artık tarih oluyor... İzmir Büyükşehir Belediyesi'nin Fuar Alanı'nda yer alan ve şehre kimliğini kazandıran bu simge yapının tahliye işlemleri dün başladı. Ne yazık ki, İzmir’in simgelerinden biri olan bu lunapark, artık sadece anılarda kalacak. Bu, sadece bir eğlence yerinin kapanışı değil bir dönemin, bir kültürün de sona erişi.
Yediden Yetmişe Herkesin Eğlencesi
Lunapark, sadece bir eğlence alanı olmanın ötesindeydi. Birçoğumuzun çocukluk anılarına kazınan, neşeyle, kahkahalarla, ışıklarla dolu anlar geçirdiği o renkli yer... İzmir'de büyüyen herkesin hayatının bir parçasıydı. Gittikçe, zamanın daha hızla geçtiğini düşündükçe, bu simgenin kapanışı insana bir şeyleri kaybetmiş gibi hissettiriyor... Geçen yaz bile yaşımızdan başımızdan utanmadan, Fuar açıldığında, heyecanla lunaparka koşan biz, şimdi ne yazık ki tüm bunların geride kalacağını biliyoruz...
Eski Bir Hatıra Olarak Kalacak
Ne yazık ki, artık İzmir'de doğan çocuklar, okuldan karnelerini alıp arkadaşlarıyla birlikte koşturacakları o eğlenceli yeri, o ışıkların oluşturduğu büyülü atmosferi, sadece duydukları hikayelerden veya fotoğraflardan bilecekler. Gerçekten üzülmüyor muyuz? Bütün bunların yerinde, eski bir hatıra olarak, bu şehrin bir parçası olan o lunaparkı hatırlamak çok kötü.
Ben siyasi ya da maddi boyutları bir kenara koyarak, sadece duygusal yönden bakıyorum. Lunapark, sadece eğlence değil, çocukluğumuzun en saf haliydi. Bir zamanlar oradan gelen sesler ve renkler, hangi yaşta olursak olalım, bize o saf duyguyu, o mutluluğu hatırlatıyordu. Şimdi bu sesi duyamayacağız. Bu simgenin kaybolması, şehrin dokusunun, kimliğinin bir parçasının kaybolması demek.
Bir Devir Sona Eriyor
Bir devir sona eriyor... İzmir’in sokaklarında koşan çocuklar artık lunaparkı göremeyecek. Yıllar sonra, büyüyüp geri döndüğümüzde, o eski yerin artık olmadığını görmek, gerçekten zor olacak. Şehre dair duygusal bağları güçlendiren, hatırlatıcı olan bu tür simgelerin kaybolması, sadece bir yerin değil, bir kültürün de silinmesi anlamına geliyor. Benim görüşüm özenle korunması gereken bu simgeler, tarihe karışmadan önce, İzmir halkı tarafından korunmalıydı.
Belki de o kadar büyüdük ki, bu eski yerlerin kapanması da bizi duygusal anlamda başka yerlere götürüyor. Ama ne olursa olsun, her bir köşe başındaki hatıralar, bir zamanlar bizleri güldüren her şey, hep hafızamızda kalacak.
Tekrar görüşünceye kadar hoşça kalın.
