Önümüz 23 Nisan… Yaklaştıkça fark ettim ki, ben artık sadece bir resmi tatil olarak görmediğim, içimde büyük bir heyecan ve özlemle hatırladığım 23 Nisanlara dönüp bakıyorum. Eskiden nasıl da coşkuyla kutlardık… Hem havalar ısınmış bahar gelmiş hem de her yerde bir panayır havası... Yürüyüşler ... Gündoğdu meydanında küçücük yaşımızda bile güvenle gittiğimiz kalabalık konserler... Sabahın erken saatlerinde kalkar, okulun yolunu tutar, törene giderdik. 19 Mayıslar, 29 Ekimler, 23 Nisanlar… Hepsi bir başka güzeldi. O günlerde sadece bayram kutlamazdık bir araya gelir, paylaşır, çocuk olmanın neşesini hep birlikte yaşardık.
Lise yıllarında 23 nisan...
Şimdi geriye dönüp baktığımda, ilkokul yıllarını çok net hatırlamasam da, o zamanların ruhu, hafızamın bir yerinde hala capcanlı duruyor. Lise yıllarında ise 23 Nisan törenleri bize çoğu zaman bir zorunluluk gibi gelirdi. Sabah erkenden kalk, okula git, saatlerce ayakta dur, sırayla bir şeyler yapmak… Ama açık konuşmak gerekirse, asıl motivasyonumuz tören değil, arkadaşlarımızla bir araya gelmekti. O zamanlar biraz şikayet etsek de, bugün dönüp o yıllara bakınca, içimde büyük bir özlem beliriyor. Şu an bir günlüğüne bile olsa yeniden liseli olup, 23 Nisan’ı o saf coşku ve dostlukla kutlayabilmek için neler vermezdim…
23 Nisan, yalnızca çocuklara armağan edilmiş bir bayram değil. Aynı zamanda Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılış günü. Bu topraklarda halkın iradesinin temsil edildiği en önemli tarih. Bu yüzden 23 Nisan, sadece çocukların değil, hepimizin bayramı. İçimizdeki çocuğu yaşatabildiğimiz, egemenliğin gerçekten halkta olduğu bir gelecek umudunun bayramı. Atamızın bize bıraktığı en büyük miraslardan biri...
Çocuklar sadece yaşamalı!
Bugün ne yazık ki çocuklarımıza dair en basit hayalimiz bile ‘güvende olmaları’ olmuş durumda. Oysa bir ülkenin çocukları sadece yaşamalı, sadece neşeyle gülmeli, sadece 23 Nisanları coşkuyla kutlamalı. Dileğim, hiçbir çocuğun öldürülmediği, kaybolmadığı, istismar edilmediği bir memleket… Dileğim, çocukların yalnızca oyunla, neşeyle, bayramla anıldığı günler…
Bu vesileyle, başta çocuklarımızın, sonra da içimizdeki çocuğun bayramını kutluyorum. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı hepimize kutlu olsun. Ne egemenliğimizi, ne çocuklarımızı… hiçbirini, hiçbir şekilde kaybetmeyelim.
Tekrar görüşünceye kadar hoşça kalın.
