İzmir Enternasyonel Fuarı açılmak üzere, çok az kaldı ancak hiç eski heyecan olmadığı gibi her yıl bir önceki yılını da aratır oldu. Peki İzmir Fuarı'nın özlenen hali nasıldı? O devri yaşamış biri olarak anlatayım. Gerçekten çok heyecan verici bir süreçti "acaba bu yıl hangi ülkeler katılacak ve nelerini göreceğiz" diye sorgulardık. Şimdiyse "bu yıl hangi sanatçılar çim konserlerinde bizimle olacak" sadece bunu merak eder olduk. Geçen yıl Mogambo Geceleri vardı bu yıl onlarda olmayacak sanırım. Alternatif sahne, Açıkhava gösterileri eklenmiş. Tema teknoloji, onur konuğu il İstanbul...
ÇİM KONSERLERİNDE KİMLER VAR?
Ücretsiz çim konserlerinde kimler var? Onlara da bakalım;
30 Ağustos Zafer Bayramı ilk konser Mert Demir
31 Ağustost Teoman,
1 Eylül Volkan Konak,
2 Eylül Hande Yener,
3 Eylül Semincek,
4 Eylül Motive,
5 Eylül Mahsun Kırmızıgül,
6 Eylül Hayko Cepkin,
7 Eylül Derya Bedavacı,
8 Eylül Sakiler,
9 Eylül İzmir'in doğum gününde Ali Altay ön performans ve Haluk Levent Konseri ile final...
FUAR NOSTALJİSİ...
Neyse biz asıl eski fuarlara gelelim yine konserler olurdu. Gazinolar ücretli sahne alınırdı. İzmir Fuar'ında sahne almayan başka illerde iş bulamazdı. Vitrindi şarkıcılar için ve İbrahim Tatlıses, Rahmetli Müslüm Gürses, Orhan Gencebay, Bülent Ersoy, Ferdi Tayfur, Cem Karaca, Barış Manço gibi isimler olurdu. Nejat Uygur Sahnesi tiyatro gösterileri sunardı. Lunaparkda dönme dolaba bindiğinizde en yukarıdayken sesleri gelirdi. Kültürpark içinde bir çok gazino vardı. Göl Gazinosu da bunlardan biriydi. Her şey o zamanlarda daha güzeldi. Konserler bedava değildi ama her şey daha heyecan vericiydi. Bir diğer konser alanı da Fuar Açıkhava Tiyatrosuydu. Şimdiki fuar da dönerci ve kebapçı dışında farklı bir yer görmekte zor. İncik boncuk standları da eski tadında değil. Çim konserlerinin olduğu alanda büyük bir havuz var o havuz her fuar zamanı özel müzikler eşliğinde fiskiyelerle ve ışık oyunları ile eşsiz bir manzara sunardı.
ÜLKE PAVYONLARI...
Hangi ülkeler var çok merak ederdik o ülkeler fuar'ın ilk haftası açık kalırdı. Hollanda canlı hayvan bile getirirdi. İlk defa o kadar büyük bir inek görmüştüm. Şimdi ayakta kalan tek pavyon Pakistan... Diğerleri yıkıldı. Kozan kapısı girişinde sol tarafta bir minaresi bile var. Bence gerçekten fuarı fuar yapan en güzel şey buydu. SSCB ile ABD rekabeti olurdu. Ayda ayak izi, uzay gemisi bile getirilmişti. Farklı ülkelerin teknolojileri ya da özelliklerini yansıtan ne varsa onları sergilemeleri çok güzeldi. İzmir Fuarına geldiğiniz zaman dünyanın bir çok ülkesini gezmiş kadar olurdunuz. Şimdi ise bazı firmaların tanıtıcı standlarında kendi yaptıkları tanıtımları görüyoruz. Bir sürü de dergi, bayrak ve broşür dağıtıyorlar. Sadece onları toplamak için bile fuara giden var. "Acaba bu yıl hangi stand da bedava ne dağıtacaklar?" diye fuarı dört dönen var. Bir de "İngilizce öğrenmek ister misiniz?" diye yolunuzu kesen gençler... Bu yıl bizi ne bekliyor her yerde bunu zaten okuyorsunuz. Bu yıl 93.kez kapılarını açacak İzmir Enternasyonel fuarı'nda ana tema teknoloji. Yapay zekanın ve robotların hayatımıza girmesiyle şu an ki durumu anlatan umarım güzel bir tanıtım olur.
BENİM HALA UMUDUM VAR...
Yine insanlar merak edip tabii ki fuarı gelip gezecek ancak güzel bir iz bırakması en büyük temennim. Çünkü her yıl bir önceki yılı özler olduk demiştim umarım bu yıl daha güzel bir fuar olur. Başkan Tugay'ın ilk fuarı olacak sonuçta... Eski Fuarları ve özlediğimiz fuarları biraz hatırlayalım istedim. Otomobiller gelirdi hemen hemen birçok markanın son teknolojilerini birebir yerinde görürdük. Bu yıl otomotiv sektöründen ana sponsor da isimler görüyoruz ancak eski fuarlarda o araçları ve standları bulup gezmek çok heyecan vericiydi. Meşhur Paraşüt kulesi hala var sadece fuar zamanı daha aktif kullanılırdı. Şimdi fuar başladığında altında tarhana, kestane şekeri, pişmaniye, künefe gibi şeyleri satanları görebilirsiniz. Paraşüt Kulesi'nden atlayanlar olurdu. O paraşüt kulesinden atlamak için kilonuz da uygun olmalıydı. Maximum 70 kg olmanız gerekiyordu. Lunapark, fuar zamanı çocuklar için en heyecan verici bölümdü.
Annem herkesin iki hakkı var seçin oyuncakları derdi. Biz üç kardeşiz ve biletlerde fuar zamanı biraz pahalı olurdu ama o heyecana değerdi. Hemen yanı başındaki açık külahda Maraş dondurmacılar ayrı bir lezzet verirdi.
Tuvaletler ücretliydi. Şimdi ücretsiz onu bakın özlememişim... Konserler de ücretliydi ama fuar ruhu bambaşkaydı. Her alanda farklı markalarda olurdu. Ticaret ve eğlence bir arada yaşanırdı. Aslında ülkeler de çok şey katıyordu işin belki de özeti... Yiyecek içecek zaten hep vardı.
Kaybolan çocuklar için yapılan anonslar gerçi hala var. İzmir Fuarı'nın hep bahsedilen bir farklı yorgunluk hissi vardı. "Altından bir sürü elektrik kablo geçiyor ve bu daha çok yoruyor bizi" derlerdi. Halbuki bir başından diğer başına gitmek zaten büyük bir mesafeydi. Tren vardı çevresinde biner gezerdik. Hatta Barış Manço'nun filminde de kullanılmıştı o tren... Şimdi son üç yıldır tramvay geçiyor. O da bu yıl olur mu bilmiyorum. Ek otobüs seferleri olurdu. Tıklım tıklım binerdik o zaman tabii metro, İZBAN da yoktu ama gece 2'ye kadar ulaşım o dönemde vardı. Sizinle paylaşırken şöyle bir gözümün önünde canlandı her şey. Annemin elini kaybolmayayım diye sımsıkı tuttuğum o günlerin fuarını hepimiz çok özleyeceğiz. Tunç ağabeyim köşesinde yazmış "Nerede o fuarlar demeyin bir gün fuara gelin" diye... Eskiden bir ay süren fuar günümüzde on güne kadar indi. Bu yıl bir gün fazla yapmışlar. Onbir günden en az bir gün gidip görelim ama eski güzel günleri de hatırlayalım...
